فاکتورهای بیماری زایی سفیدک پودری جو در استان فارس

اولین گام در جهت تشخیص و تهیه ارقام مقاوم به بیماری سفیدک پودری جو، شناسایی فاکتورهای بیماریزایی جمعیت عامل آن است. بدین منظور در تحقیقی که در سال 1387 در استان فارس صورت گرفت تعداد ده جدایه از مناطق مختلف استان جمع آوری و روی یک رقم حساس جو تکثیر شدند. سپس جداگانه روی گیاهچه تعداد 19 رقم تقریبا ایزوژنیک که رقم پایه آنها پالاس و دارای ژنهای مقاومت متفاوتی بودند و یک رقم حساس مایه زنی شدند. واکنش لاین ها از نظر دوره کمون، تیپ و شدت آلودگی یادداشت برداری شد. نتایج نشان داد که فاکتورهای بیماریزایی در استان فارس فراوانی متغیری دارند. بیماریزایی برای ژن های مقاومت Ml-a3 وMl-a23 دارای بیشترین فراوانی در مناطق مورد اجرای آزمایش بوده و پس از آن بیشترین فراوانی بیماری زایی به ترتیب برای ژن های Ml-K، Ml-a7+Ml(No3)، Ml-h و Ml-a12+Ml(Em2) ثبت گردید. کمترین فراوانی بیماری زایی برای ژن های مقاومت Ml-a22 و Ml-a6+Ml-a14 دیده شد. برای ژنهای Ml-(La)، Ml-g-Ml-(cp)، Ml-05، Ml-a8، Ml-al+Ml(a12)، Ml-a9، Ml-a10+Ml-(DU2)، Ml-a13+Ml-(Ru3)، Ml-K(1)، Ml-p و Ml-at در هیچ یک از مناطق بیماری زایی دیده نشد. دوره کمون تمام جدایه ها تقریبا از یک روند زمانی خاص پیروی می کرد.