اثر تمرین استقامتی با و بدون مصرف عصاره مگنولیا بر سطوح استراحتی نسفاتین-1، گلیکوژن و TAC کبدی در موش های صحرایی نر

نسفاتین-1، پپتیدی 82 اسید آمینه ای است که به تازگی در مغز کشف شده، از پروتئین نوکلئوبایندین-2 (NUCB2) که به وفور در پستانداران وجوددارد، مشتق می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف عصاره مگنولیا بر سطوح نسفاتین-1، گلیکوژن و ظرفیت اکسایشی تام (TAC) کبدی موش های صحرایی است.
28 سر، موش صحرایی نر (6-8 هفته ای و 128-154 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل سالین، کنترل مگنولیا، تمرین سالین و تمرین مگنولیا تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته (5 روز در هفته، به مدت 60 دقیقه و سرعت 25 متر در دقیقه) به تمرین پرداختند. عصاره مگنولیا به مدت 4 هفته از طریق گاواژ به آزمودنی ها خورانده شد. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و پس از 4 ساعت ناشتایی، موش ها بیهوش شده، بافت برداری انجام شد.
مقدار نسفاتین-1 کبدی گروه تمرین-مگنولیا نسبت به تمرین-سالین بالاتر بود که البته با افزایش معنی دار گلیکوژن کبدی گروه تمرین-مگنولیا در مقایسه با گروه های کنترل–مگنولیا و تمرین-سالین همراه بود؛ غلظت TAC کبدی نیز در گروه مگنولیا-تمرین نسبت به سایر گروه ها بالاتر بود.
همبستگی مثبت و معنی دار میان گلیکوژن و نسفاتین-1 کبدی از تاثیر احتمالی تغییرهای گلیکوژن کبدی بر غلظت نسفاتین-1 کبدی و نقش احتمالی آن در هموستاز انرژی حکایت دارد. مکمل سازی عصاره مگنولیا همراه با تمرین استقامتی می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی را بهبودبخشد.