واکنش سورگوم جارویی و علف های هرز غالب نسبت به چند علف کش رایج

به منظور بررسی تاثیر علف کش های مختلف بر کنترل علف های هرز مزارع سورگوم جارویی رقم محلی گلبوس در شرایط مزرعه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه آچاچی میانه انجام شد. علف کش های مورد استفاده شامل آترازین به صورت پیش کاشت + آلاکلر به صورت پیش رویشی، آترازین به صورت پیش رویشی + ارادیکان به صورت پیش کاشت، ارادیکان به صورت پیش کاشت، توفوردی ام ث پ آبه صورت پس رویشی + وجین علف های هرز، فورام سولفورون به صورت پس رویشی، نیکوسولفورون به صورت پس رویشی، آلاکلر به صورت پیش رویشی + توفوردی ام ث پ آبه صورت پس رویشی + وجین علف های هرز، آلاکلر به صورت پیش رویشی، آترازین به صورت پیش کاشت و تیمار شاهد شامل وجین دستی علف های هرز بودند. آترازین و توفوردی ام ث پ آ+ وجین دستی علف های هرز باریک برگ از نظر کنترل علف های هرز با تیمار وجین دستی اختلاف معنی داری نداشتند و در عین حال بر محصول گیاهسوز بودند. علی رغم کنترل مطلوب علف های هرز، تیمارهای آترازین + آلاکلر، آترازین + ارادیکان، آلاکلر، ارادیکان و توفوردی + آلاکلر + وجین دستی علف های هرز روی سورگوم گیاهسوزی داشتند. روش اعمال علف کش ها پیش از رویش نسبت به اعمال آن‎ها بعد از کاشت به صورت پیش و بعد از رویش، تاثیر مطلوب تری بر کنترل علف های هرز داشت. هم‎چنین کاربرد منفرد علف کش ها نسبت به کاربرد همزمان آن‎ها نتایج بهتری را دربرداشت.