بررسی زمان وصال یافتگی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی

با توجه به اهمیت زمان وصال یافتگی و مشاهده بعضی از زنان متاهل و جوان وصال نیافته، این تحقیق بر روی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران در سال 1388 به منظور تعیین زمان وصال یافتگی انجام گردید.
این تحقیق به روش توصیفی-مقطعی بر روی 200 زن که به طور مستمر مراجعه می کردند، انجام گرفت. این زنان حداکثر 4 ماه از ازدواجشان گذشته و فاقد بیماری شناخته شده طبی، روانی و اعتیاد بودند. زمان وصال یافتگی پس از تلاش برای انجام آن، تعیین شد و نقش خصوصیات فردی و اجتماعی در عدم موفقیت در اولین تلاش برای وصال یافتگی با استفاده از آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
تحقیق نشان داد از بین 200 نفر مورد بررسی که در سنین 44/4±7/24 و مدت ازدواج 4/3±7/3 ماه بودند میزان عدم موفقیت در اولین تلاش برای وصال یافتگی 61% بود و عدم تدارک برای جشن عروسی و ترس از آسیب مهبل با بروز عدم موفقیت وصال یافتگی مرتبط بود (0001/0P<). به نظر می رسد تاخیر در وصال یافتگی جای تامل دارد. بررسی وضعیت آن و ریشه یابی علل آن در سایر مناطق، با توجه به نو بودن این نوع تحقیق، توصیه می شود.