حضور اسطوره های ادبی خارجی در شعر معاصر فارسی

ادبیات و فرهنگ کشور ما جایگاه ویژه ای را به اسطوره ها، اعم از اسطوره های کهن و نو، اختصاص داده است. علیرغم گستردگی اسطوره های ایرانی، ادبیات معاصر این سرزمین شاهد حضور چشمگیر اسطوره های بیگانه و نشات گرفته از ادبیات خارجی، اعم از شرق و غرب بوده است. در این مقاله، پژوهندگان کوشیده اند تا با بهره گیری از نظرات پیر برونل که رویکرد نوینی را در عرصه نقد اسطوره شناختی ارائه کرده است، به اهمیت نقش و جایگاه اسطوره های غیر ایرانی در متون شعر و ادب فارسی بپردازند. همچنین، تلاش شده تا با استفاده از اصطلاح اسطوره ادبی به نقل از فیلیپ سلیه، هم به اسطوره های ادبی ایرانی به جا مانده از نسل های پیشین و هم اسطوره های ادبی نوپدید – که در ادبیات خارجی ریشه دارند – اشاره شود و میزان نفوذ آن ها در ادبیات فارسی مورد بررسی قرار گیرد. نتیجه این مطالعات ما را از اهمیت نفوذ و سیطره اسطوره های بیگانه در ادبیات سده اخیر کشورمان آگاه کرده و جایگاه ناچیز اسطوره های ایرانی در عرصه شعر معاصر را آشکار می سازد که این اثرپذیری به رغم برخورداری ایران از مجموعه کم نظیری از اساطیر، انجام پذیرفته است، هر چند ورود عناصر بیگانه می تواند برای ادبیات غنای بیشتری فراهم آورد و یا موجب از دست رفتن هویت و اصالت آن گردد.