بازنویسی پسااستعماری تاریخ: رمان بیمار انگلیسی اثر مایکل آنداچی

این مقاله بر آن است نشان دهد چگونه مایکل آنداچی کوشیده تاریخ شرق از دید غرب را در رمان بیمار انگلیسی (1992) بازنویسی کند. در پرتو رویکرد مطالعات استعمار و پسااستعمار و نیز با توجه به نظریه هیدن وایت مبنی بر روایتمندی تاریخ (مجازی بودن ذاتی سخن تاریخی)، نویسندگان کوشیده اند چگونگی به چالش کشیده شدن تاریخ مکتوب را در این رمان بررسی کنند. آنداچی، به عنوان یک نویسنده مهاجر پسااستعماری، سکوت دیرپای تحمیل شده بر به حاشیه رانده شدگان و استعمارشدگان تاریخ را می شکند تا صدای آن ها از پس قرن ها شنیده شود. او، همچنین، در این زمینه نوشتار ادبی را ابزاری برای درهم شکستن استیلای گفتمان متصلب تاریخ نگاری غرب می کند، که در آثار ادبی غربی نیز بازتاب یافته است. از سوی دیگر آنداچی مرز میان تاریخ و داستان را در بیمار انگلیسی مبهم و تار می کند تا با به پرسش کشیدن شان شبه علمی تاریخ، داستان پسااستعماری را ابزاری برای بازنویسی تاریخ از دیدگاه «دیگری» کند.