ارتباط اختلالات هورمونی با اختلالات قاعدگی

اختلالات قاعدگی شامل افزایش طول مدت قاعدگی و کاهش طول مدت آن و افزایش یا کاهش حجم خونریزی می توانند در اثر اختلال در هورمون های تیروئیدی، هورمون های گنادوتروپین و نیز برخی مارکرهای دیگر مانند پرولاکتین به وجود آیند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط سطح سرمی هورمون های تیروئید و جنسی با اختلالات قاعدگی در گرگان انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 110 زن مبتلا به اختلال قاعدگی بدون اختلالات ساختاری در محدوده سنی 18 تا 40 سال مراجعه کننده به مطب های خصوصی متخصصین زنان و زایمان شهر گرگان طی مدت 17 ماه در سال های 88-1387 انجام شد. برای اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون، TSH، T3، T4، PRL، FSH و LH در روز سوم قاعدگی از افراد 5 میلی لیتر خون گرفته شد. همه آزمایش ها به روش الیزا انجام شدند.
میانگین سنی افراد مورد بررسی 9/5±9/27 بود. بین وجود هیرسوتیسم با سطح هورمون ها به جز T4 رابطه معنی داری مشاهده نشد. بیشترین افراد مبتلا به بیماری اختلالات قاعدگی (7/42 درصد) در گروه سنی کمتر از 25 سال قرار داشتند. فراوان ترین اختلال قاعدگی مشاهده شده اولیگومنوره (6/33 درصد) و کمترین آمنوره (5/4 درصد) بود. بیشترین اختلال هورمونی مربوط به T3 46.3% و LH 44.5% و کمترین اختلال مربوط به تستوسترون (4/5 درصد) بود. در مجموع 11 نفر (10 درصد) علایم هیرسوتیسم را داشتند.
این مطالعه نشان داد که اختلال هورمون های T3 و LH در زنان مبتلا به اختلال قاعدگی فراوان ترین اختلال هورمونی می باشد.