واکنش متقاطع آنتی بادی های انسانی به آنتی ژن مایع کیست هیداتیک (HCF) انسان و موش

استفاده از آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک در تشخیص بیماری هیداتیدوز یکی از روش هایی است که با بررسی های سرولوژیکی به موقع می توان اثرات سودمندی در درمان سریع بیماری ایجاد نمود. تهیه آنتی ژن با منشاء انسانی مشکل می باشد و از نظر مالی نیز هزینه بر است. اما آیا در انسان و موش واکنش متقاطع به آنتی ژن های مایع کیست وجود دارد یا خیر؟ کدام آنتی ژن بالاترین پاسخ آنتی بادی انسانی را به خود اختصاص می دهد؟ در چه محدوده ای، کدام ایمونوگلوبولین برای این پاسخ ها ارجح تر است؟ این سوالات موضوع بحث مطالعه حاضر است.
آنتی ژن گوسفندی برای آلودگی تجربی سه گروه موش بالب- سی و سوری مورد استفاده قرار گرفت. سرم انسان های بیمار جراحی شده برای کیست هیداتیک علیه آنتی ژن مایع انسانی و موشی مورد آزمایش قرار گرفتند. آنتی بادی تام و زیرکلاس های IgG و نیز IgE به روش الیزا اندازه گیری شدند. سرم موش های ایمن نیز از نظر IgG، HgG2b، IgE و IgGAM مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون های ANOVA و نیز POST HOC مورد بررسی قرار گرفتند.
IgG و 4IgG انسانی بالاترین میانگین پاسخ را علیه آنتی ژن های خام انسانی و موشی کیست هیداتیک نشان دادند. واکنش متقاطع در پاسخ انسان به هر دو آنتی ژن و نیز در پاسخ سرم موش به هر دو آنتی ژن در سطح بالایی وجود داشت ولی علیه آنتی ژن موش شدت پاسخ انسان باIgG تام به مراتب بیشتر از پاسخ آنتی بادی انسان به آنتی ژن انسانی است. موش های سوری آلودگی تجربی به کیست هیداتیک را بیشتر و بهتر از بالب- سی نشان دادند.
بین دو آنتی ژن هم واکنش متقاطع آنتی بادی انسانی و هم آنتی بادی موشی وجود دارد. آنتی ژن موش جایگزین مناسبی در طراحی کیت های تشخیصی کیست هیداتیک می تواند باشد.IgG تام و 4IgG بالاترین پاسخ ها را در این واکنش های متقاطع نشان دادند