بررسی اثرات محلول گلوکز، انسولین و پتاسیم (GIK) بر غلظت پروتئین C در انفارکتوس قلبی

با توجه به شیوع و مرگ و میر بالای ناشی از بیماری های قلبی توجه به درمان آن اهمیت دارد. محلول گلوکز، انسولین، پتاسیم (GIK) به عنوان درمان کمکی در انفارکتوس میوکارد مطرح شده ولی اثرات آن مورد توافق نیست. از آنجاییکه سطح پروتئین C ارزش پیش آگهی دارد، در این تحقیق اثرات گلوکز، انسولین و پتاسیم بر سطح پروتئین (C (CRP در بیماران مبتلا به انفارکتوس بررسی شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 72 بیمار مبتلا به انفارکتوس همراه با بالارفتن قطعهST مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. علاوه بر دریافت ترومبولیتیک به گروه مورد GIK با دوز بالا (25% گلوکز، 50 واحد انسولین در لیتر و 80 میلی مول کلرید پتاسیم در لیتر) با سرعت 1ml/kg/hour و به گروه شاهد نرمال سالین به عنوان دارونما تجویز شد. سپس غلظت پروتئین التهابی C در بدو ورود و طی 48 ساعت بررسی و مقایسه شد.
غلظت CRP در هر دو گروه نسبت به بدو ورود (گروه مورد= 9/5±6/5 و گروه شاهد= 3/4±0/4 میلیگرم بر لیتر 35/0=p)، طی 48 ساعت (گروه مورد= 2/2±8/16 و شاهد= 2/3±5/15میلیگرم برلیتر 17/0=p) تقریبا 3 برابر گردید. تفاوت غلظتCRP در گروه مورد و شاهد از نظر آماری معنی دار نبود (24/0=p). غلظت متوسط گلوکز پس از 6 ساعت در گروه مورد (mg/dL 13±212) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهدmg/dL) 46±142) بود (006/0=p).
نتایج مطالعه نشان داد که در مبتلایان به انفارکتوس میوکاردکه تحت درمان با استرپتوکیناز قرار می گیرند، درمان با گلوکزانسولین پتاسیم اثرات ضد التهابی ندارد.