تعیین ارزش غذایی و اثرات سطوح مختلف ضایعات دانه ی ماش بر عملکرد جوجه های گوشتی

در این آزمایش ترکیبات شیمیایی ضایعات دانه ماش اندازه گیری و میزان انرژی قابل متابولیسم (ME) آن با روش بیولوژیکی «خوراک دهی با دقت» تعیین شد. آزمایش عملکرد بر روی جوجه های گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی (جیره های غذایی حاوی سطوح 0، 10، 20 و 30 درصد ضایعات دانه ماش) و 4 تکرار (20 قطعه جوجه در هر تکرار) و به مدت 42 روز انجام شد. صفات مورد ارزیابی شامل: افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد حذف و تلفات و بررسی ترکیبات لاشه جوجه های گوشتی در پایان دوره آزمایش بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که میانگین خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در تیمارهای حاوی سطوح 20 و 30 درصد از ضایعات دانه ماش نسبت به تیمار شاهد بیشتر بوده و تفاوت معنی داری داشتند (01/0> p). افزودن سطوح مختلف ضایعات دانه ماش در جیره غذایی جوجه های گوشتی تاثیر معنی داری بر روی ضریب تبدیل غذایی، درصد حذف و تلفات و نسبت وزن لاشه و اجزای آن (به جز نسبت وزن سنگدان) نداشت (05/0< p). به طور کلی استفاده از ضایعات دانه ماش را تا سطح 20 درصد در جیره غذایی جوجه های گوشتی می توان توصیه نمود.