بررسی اثر درمانی مایع آمنیوتیک گاو با جنین ماده در از بین بردن چسبندگی های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در رت

چسبندگی داخل شکمی که به دنبال اعمال جراحی شایع است، باعث تحمیل هزینه های گزاف و عوارض فراوان در بیمار می شود. یافتن راهی جهت درمان چسبندگی می تواند طول عمر و کیفیت زندگی بیمار را افزایش دهد. به نظر می رس، مایع آمنیوتیک به لحاظ دارا بودن فاکتورهای ضد انعقادی در درمان چسبندگی ها موثر باشد. هدف از این مطالعه، تعیین اثر درمانی مایع آمنیوتیک گاو با جنین ماده در از بین بردن چسبندگی های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در رت بود.
در این مطالعه ی مداخله ای تجربی آینده نگر و آزمایشگاهی بر اساس تعیین میانگین ها حجم نمونه تعیین شد. مکان مطالعه مرکز تحقیقات پروفسور ترابی نژاد اصفهان بود. 40 رت از نژاد ویستار در محدوده ی سنی یک سال با وزن 200 تا 250 گرم به صورت تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و شاهد تقسیم شدند. هر گروه بعد از بیهوشی تحت لاپاراتومی قرار گرفت و پس از باز کردن جدار شکم در خط وسط، برای ایجاد چسبندگی، دیوار سمت راست 6 برش 2 سانتی متری داده شد و در سمت چپ از دیواره ی شکم، قطعه 1 × 1 سانتی متری برداشته شد. دو هفته بعد شکم رت ها جهت تعیین گرید چسبندگی با معیار Cook باز شد، سپس در گروه مداخله 3 سی سی مایع آمنیوتیک و در گروه شاهد 3 سی سی آب مقطر ریخته شد؛ دو هفته بعد بار دیگر شکم رت ها جهت تعیین گرید چسبندگی باز شد و گرید هر رت قبل و بعد از کاربرد ماده با خودش و اختلاف گریدهای دو گروه مداخله و شاهد نیز با هم مقایسه شد. در مقایسه ی دو گروه از t-test و در مقایسه ی هر گروه با خودش از Paired t-test استفاده شد.
چسبندگی در هر دو گروه مداخله (001/0 > P) و شاهد (38/0 = P) افزایش داشت که در گروه مداخله به نحو معنی داری کمتر بود. اختلاف گریدهای دو گروه مداخله و شاهد نیز معنی دار بود (02/0 = P).
با توجه به معضل جدی چسبندگی در پزشکی تا کنون مطالعات زیادی جهت پیش گیری و درمان آن انجام شده است. در این مطالعه از مایع آمنیوتیک به دلیل دارا بودن فاکتورهای ضد انعقادی جهت درمان استفاده شد. مطالعات قبلی حاکی از اثر مثبت مایع آمنیوتیک در کاهش چسبندگی های تاندونی در خرگوش و بهبود ترمیم عصب محیطی در رت بوده است. نتایج ما نیز در درمان چسبندگی موثر بود.