مقایسه تغییرات ابعاد عضله لونگوس کولی میان وضعیت های استراحت و حداکثر انقباض ایزومتریک عضلات

عدم کارایی عضلات عمقی فلکسور گردن با درد مزمن گردن ارتباط دارد. هدف از این مطالعه، تعیین و مقایسه ابعاد عضله لونگوس کولی میان وضعیت های استراحت و حداکثر انقباض ایزومتریک در افراد سالم و بیماران با درد مزمن گردن بود.

برای این مطالعه مورد شاهدی شانزده فرد با درد مزمن گردن و شانزده فرد سالم همسال انتخاب شدند. قطر قدامی خلفی، طرفی و سطح مقطع عرضی عضله لونگوس کولی هر دو گروه در وضعیت های استراحت و حداکثر انقباض ایزومتریک عضلات فلکسور عمقی گردن با اولتراسونوگرافی تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t زوجی و t مستقل استفاده شد.

سطح مقطع عرضی عضله لونگوس کولی در بیماران با درد مزمن گردن در حالت استراحت و انقباض به ترتیب 2/38±6/107 و03/32±4/89 (0001/0>P) و در افراد سالم 97/32±31/89 و 43/29±94/75 (0001/0>P) بود. اختلاف معناداری از نظر هر سه متغیر مطالعه میان دو گروه و در هر دو حالت استراحت و انقباض وجود نداشت (05/0<P).

نتایج نشان داد که سطح مقطع عرضی و قطر طرفی عضله لونگوس کولی در هر دو گروه بیماران و افراد سالم و قطر قدامی خلفی فقط در افراد سالم در حالت انقباض نسبت به حالت استراحت کمتر است؛ اما قطر قدامی خلفی لونگوس کولی در بیماران با درد مزمن گردن در حالت انقباض همانند حالت استراحت بود.