تاثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر عملکرد و کیفیت خربزه گالیا در آبکشت

تامین بهینه عناصر غذایی از جمله پتاسیم و کلسیم در کشتهای بدون خاک از عوامل مهم تاثیر گذار در کمیت و کیفیت محصولات میوه ای می باشد. به همین منظور تاثیر نسبت های مختلف وزنی پتاسیم به کلسیم بر عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا (Cucumis melo var. reticulatus L Naud. cv. Galia) رشد یافته در آبکشت مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار (در هر تکرار 48 گیاه) انجام گرفت. بذور خربزه گالیا در کانالهای حاوی پرلایت و ورمی کولایت (به نسبت حجمی 3:1) کاشته شده و با نسبت های مختلف وزنی K:Ca (4، 5/3، 3، 5/2، 2، 5/1)تغذیه گردیدند. میوه ها پس از رسیدگی فیزیولوژیکی برداشت و خصوصیات کمی و کیفی آنها اندازه گیری شد. ابتدا وزن تر آنها اندازه گیری شد، و با تیمار حرارتی به مدت 15 ثانیه با آب دمای 59 درجه سانتی گراد شستشو گردیدند و سپس در دمای 6-5 درجه سانتی گراد بمدت 14 روز و در دمای 20 درجه سانتی گراد بمدت 5 روز انبار شده و سپس خصوصیات کیفی گیاه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که محلول های غذایی با نسبت های مختلف K:Ca تاثیر معنی داری بر عملکرد خربزه گالیا داشت بطوریکه حداکثر عملکرد 65/9 کیلوگرم در بوته در نسبت K:Ca برابر 3 و حداقل 25/6 کیلوگرم در بوته در نسبت K:Ca برابر 4 دیده شد. تاثیر تیمارها بر درصد مواد جامد محلول (TSS) میوه ها معنی دار شد و حداکثر TSS در نسبت K:Ca برابر 4 دیده شد. همچنین تیمارها بر مقدار سفتی میوه تاثیر معنی داری داشت بطوریکه با افزایش نسبت K:Ca سفتی میوه کاهش یافت. غلظت کلسیم در میوه و برگ نیز بطور معنی داری (01/0p≤) تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت و با افزایش نسبت K:Ca غلظت کلسیم در میوه و برگها کاهش یافت. بدین ترتیب به نظر می رسد که نسبت 3 پتاسیم به کلسیم باعث افزایش عملکرد و کیفیت میوه گردید بنابراین، تنظیم نسبت K:Ca برابر 3 از لحاظ وزنی در محلول غذایی برای حصول حداکثر عملکرد و کیفیت ضروری بنظر می رسد.