مقایسه ی اثر پیشگیری اندانسترون و مپریدین در کاهش شیوع لرز بعد از سزارین انتخابی تحت بیحسی اسپاینال

لرز بعد از عمل از مشکلات شایع بعد از بیهوشی بوده و می „ تواند سبب عوارض متعددی مثل مشکلات قلبی، افزایش فشار داخل چشم، افزایش فشار مغز و سایر مشکلات شود. لرز بعد از عمل مصرف اکسیژن را تا 500 درصد افزایش می دهد. همچنین تولید دی اکسید کربن را افزایش داده، میزان متابولیسم را بالا می برد و تون سمپاتیک را نیز افزایش می دهد. بنابراین باعث افزایش نیاز به برون ده قلب و تهویه ی دقیقه ای می شود. برای پیشگیری و درمان لرز بعد عمل، از روش „ ها و داروهای مختلفی استفاده شده „ است. در مطالعه ی حاضر اثر پیش درمانی اندانسترون و مپریدین در کاهش شیوع لرز بعد از سزارین انتخابی به روش اسپاینال مورد بررسی قرار گرفته است.
روش تحقیق: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسو کور، 100 بیمار داوطلب سزارین انتخابی به روش اسپاینال به صورت تصادفی بلوک بندی شده و در دو گروه تقسیم شدند. بعد از به دنیا آمدن نوزاد، در گروه A برای افراد mg 8 اندانسترون و در گروه B مقدار mg/kg 4 / 0 مپریدین آهسته تزریق شد. قبل عمل، حین عمل و یک ساعت بعد از عمل موارد فشار متوسط شریانی، ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی اندازه گیری و ثبت شد. همچنین وجود لرز و یا عدم وجود لرز بیمار تا 20 دقیقه بعد عمل در اتاق ریکاوری توسط پرستار ریکاوری بررسی و ثبت گردید.
لرز بعد از عمل در 10 درصد (5 نفر) از گروه اندانسترون و 24 درصد (12 نفر) از گروه مپریدین مشاهده گردید که تفاوت معنی داری بین این دو گروه وجود نداشت (05/0 p>). تغییرات ضربان قلب، SPO2 و فشار متوسط شریانی بین دو گروه معنی دار نبود (05/0 p>).
بین میزان بروز لرز بعد از عمل در دو گروه اندانسترون و مپریدین تفاوت معنی داری وجود نداشت. بنابراین اندانسترون به اندازه ی مپریدین در پیشگیری از لرز بعد از عمل موثر است.