سنجش وضعیت نفوذ پذیری عرصه آبخوان میانکوه در عرصه طبیعی و درختکاری شده

پخش سیلاب یکی از مهم ترین عملیات برای هدایت جریان های طغیانی رودخانه ها، افزایش نفوذ آب واصلاح خاک و هم چنین جلوگیری از بروز خسارات سیل در مناطق پایین دست می باشد. هدف از این تحقیق کاشت درخت و سنجش میزان نفوذپذیری عرصه طبیعی و درختکاری شده آبخوان بود. در این تحقیق وضعیت میزان نفوذ پایه در عرصه های درختکاری شده و پوشش طبیعی و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. سه نوار در سایت 2 آبخوان انتخاب و در هر نوار 2 قطعه به ابعاد 60×60 متر برای بررسی وضعیت فاکتورهای اصلی (پوشش، نوار، سال) آماربرداری شد. در یکی از این قطعات نهال کاری انجام (T) و در قطعه دیگر پوشش طبیعی عرصه (P) وجود دارد، عرصه شاهد در بالاترین رقوم ارتفاعی نوارهای انتخابی قرار دارد که این سه به عنوان تیمارها مورد بررسی قرار گرفت. سپس میزان نفوذ پذیری در هر یک از تیمارها بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان نفوذ پایه در عرصه طبیعی و عرصه درختکاری شده معنی دار نبوده(05/0p). بنابراین پیشنهاد می شود پوشش طبیعی عرصه با آبگیری حاصل از سیل در نوارهای آبخوان تقویت گردد و از کاشت نهال در عرصه آبخوان خودداری گردد.