بررسی دقت اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی های قوس زایگوما

در سال های اخیر، سی تی اسکن به عنوان جایگزینی برای رادیوگرافی های معمولی معرفی شده است، اما نقش اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی قوس زایگوما به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی دقت اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی های قوس زایگوما بود.
در این پووهش توصیفی، 15 بیمار شامل 9 مرد و 6 زن، با علایم کلینیکی شکستگی میانی صورت که نمای سی تی اسکن آن ها، شکستگی یک طرفه قوس زایگوما را نشان می داد، وارد مطالعه شدند. برای همه بیماران معاینات اولتراسونوگرافی به صورت دو طرفه انجام شد. تمام سونوگرام ها توسط یک سونولوژیست که از نتایج سی تی اسکن بی اطلاع بود تهیه و گزارش شدند. سپس داده های به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS و با محاسبه حساسیت و ویژگی در سطح معنی داری 95/0 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
اولتراسونوگرافی توانست قوس های شکسته را با حساسیت100 درصد (بدون منفی کاذب) و قوس های سالم را با ویژگی 100 درصد (بدون مثبت کاذب) تشخیص دهد.
با توجه به نتایج این پژوهش اولتراسوند، ابزار سودمندی برای معاینات اولیه شکستگی قوس زایگوما می باشد که می تواند باعث کاهش تعداد رادیوگرافی های تشخیصی و میزان اکسپوژر کلی بیمار شود.