تاثیر آفت کش های رایج بر سفیدبالک جالیز (Hem.: Aleyrodidae) Bemisia tabaci روی خیار پاییزه در اهواز

Bemisia tabaci Gennadius بیش از 100 سال پیش معرفی شده و به محصولات زراعی و غیر زراعی مناطق گرمسیر جهان خسارت وارد می کند. عوامل زیستی مختلف مانند دامنه وسیع میزبانی، چند نسلی بودن، نرخ بالای تولید مثل، توانایی انتقال ویروس های گیاهی و گسترش مقاومت به حشره کش ها باعث مشکلاتی در مدیریت این سفیدبالک شده است. در این تحقیق تاثیر 5 نوع حشره-کش شامل پیری پروکسی فن، ایمیداکلوپراید، پی متروزین، فن پروپاترین و بوپروفزین بر B. tabaci جهت تعیین بهترین حشره کش مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نمونه برداری برگی، 3 برگ از قسمت های بالایی، میانی، پایینی 3 بوته و مجموعا 9 برگ از هر پلات را به طور تصادفی انتخاب و حشرات کامل آفت روی سطح زیرین آن مورد شمارش قرار گرفت. جهت شمارش پوره و پوپاریوم آفت، برگ ها را از ساقه گیاهان جدا نموده و در زیر بینوکولر شمارش ها صورت گرفت. سپس داده های بدست آمده مورد تجزیه آماری قرار گرفت و با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح یک و 5 درصد مورد مقایسه آماری قرار گرفته و گروه بندی انجام شد. نتایج نشان داد هیچ کدام از 10 تیمار حشره کش تاثیر قابل قبولی بر جمعیت پوره و پوپاریوم ندارند و در مورد حشرات کامل آفت، تیمارهای پیری-پروکسی فن (%10EC) به میزان 750 سی سی در هکتار، ایمیداکلوپراید (%35SC) به میزان 750 سی-سی در هکتار، پی متروزین (%25WG) به میزان 1 کیلوگرم در هکتار و پی متروزین (%25WG) به میزان 25/1 کیلوگرم در هکتار برتری بیشتری نسبت به شاهد داشتند.