بیان احوال و آثار میرسیدشریف جرجانی (ف.816 ه. ق) و نگرشی نقدی بر مبنای روش شناختی بر المصباح فی شرح المفتاح

علی بن محمد حسینی استرآبادی، مشهور به میر سید شریف جرجانی از ادیبان و دانشمندان بزرگ ایرانی نیمه دوم سده هشتم و اوایل سده نهم هجری است. این دانشمند فرزانه و پژوهشگر فرهیخته با بیش از پنجاه تالیف، شرح و حاشیه در حوزه علوم اسلامی و ادبی از طلایه داران دانش و پژوهش است.
از مهم ترین آثار وی شرحی بدیع، زیبا، شیوا و روان بر باب سوم «مفتاح العلوم» ابو یعقوب سکاکی (م. 626 ه.ق) است که آن را «المصباح فی شرح المفتاح» نامیده است. وسعت دانش و عمق بینش این فرزانه از لابه لای این شرح مشهود است. یاری جستن از علوم معقول و منقول برای تبیین رموز این اثر، هنر عالی و جلوه متعالی را آفریده است به گونه ای که می تواند الگویی برای شرح کتب باشد.
این نوشتار می کوشد تا کتاب «المصباح» را در ترازوی نقد قرار دهد و با بررسی راهکارهای سیدشریف در شرح این کتاب، از جوانب ناپیدای شرح و اسلوب شارح پرده بردارد.