رویکرد روایت شناختی در دو مولفه سطوح روایی و کانونی شدگی به روایت ذکر بر دار کردن حسنک وزیر

روایت گری هنری است که راوی داستانی را در زبان از منظر نگاه ها و صداهای گوناگون نمایش می دهد. راوی مورخ، بیهقی، با تلفیق صدا و نگاه راویان مختلف حکایتی را با هنرمندی بی نظیری در زبان داستانی تاریخی روایت می کند و اوج تلفیق هم زمان سوالات ژنت در مورد چه کسی می گوید و چه کسی می بیند را در داستان حسنک وزیر خلق می کند. در این جستار به تحلیل کانونی شدگی و سطوح روایی در روایت شناسی در داستان حسنک وزیر پرداخته می شود و این نتیجه حاصل می شود که در روایت حسنک وزیر، بیهقی با استفاده از کانونی شدگی توانسته است شعاع اطلاعات و گزارش داستانی و تاریخی خود را افزایش دهد و در سطوح روایی حکایت حسنک وزیر، چند صدایی بودن روایت مشخص می شود و صدای نقالی راویان متفاوت جهت به دار آویختن حسنک وزیر، در داستان شنیده می شود.