نشانه شناسی اجتماعی و پدیده های امنیت و عدم امنیت نشانه ای

یکی از مباحث عمده در نشانه شناسی اجتماعی و فرهنگی مسئله هنجارها و رمزگان های نشانه ای است. فرد با رمزگان های نشانه ای که تولید می کند، خود را در جامعه ای که به آن تعلق دارد تعریف می کند. در واقع، رمزگان های نشانه ای صادر شده از طرف فرد (چه رمزگان های نشانه ای زبانی، پوششی، رفتاری و...) نه تنها او را به شکل ایجابی تعریف می کند، به این معنی که تعلق او را به طبقه مشخص اجتماعی بیان می نماید، از طرف دیگر او را به شکل سلبی نیز معرفی می کند، چرا که عدم تعلق او را به طبقات اجتماعی دیگر نیز تثبیت می کند. در این مقاله و بر اساس رمزگان های نشانه ای تولید شده توسط فرد ابتدا دو گونه هنجار عینی و ارزشی از یکدیگر تشخیص داده خواهند شد. سپس به دو نیروی مرکزمدار و مرکزگریز رمزگان های نشانه ای که یا به وحدت رمزگان ها و یا به جدایی آنها می انجامد اشاره خواهد شد. در ادامه، دو پدیده امنیت و عدم امنیت نشانه ای با توجه به دو هنجار عینی و ارزشی تعریف خواهند شد و در نهایت به بررسی پدیده های سکوت، بیش تصحیحی، تلافی و سردرگمی نشانه ای، به عنوان پدیده هایی که در عکس العمل در مقابل عدم امنیت نشانه ای مطرح می شوند خواهیم پرداخت. بدیهی است برای هرچه قابل فهم نمودن این اصطلاحات مثال های گوناگونی از حوزه های متفاوت خصوصا از حوزه ادبی آورده خواهد شد.