بررسی میزان و علل اضطراب قبل و بعد از انجام اولین معاینه واژینال در دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

آموزش مهارت های حرفه ای یکی از تجارب تنش زا محسوب می شود. معاینه واژینال به ویژه زنان باردار و دانشجویان را حساس و آسیب پذیر می نماید. این مطالعه با هدف تعیین میزان و علل اضطراب دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد قبل و بعد از انجام اولین معاینه واژینال در طی سال های 85 و 87 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 47نفر از دانشجویان ترم چهار مامایی که برای اولین بار جهت کارآموزی لیبر، وارد این بخش شدند به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسش نامه اضطراب موقعیتی خصیصه ای اشپیل برگر و پرسش نامه محقق ساخته بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری توصیفی و آزمون دقیق فیشر و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 47 پرسش نامه توزیع شده 43 عدد عودت داده شد. میانگین نمره اضطراب آزمون اشپیل برگر قبل و بعد از معاینه به ترتیب 3/17 ± 86/79 و 05/11 ± 91/38 بود. اختلاف آماری معنی دار بین میانگین نمره اضطراب قبل و بعد از معاینه وجود داشت(0001/0 p<). مهم ترین علل اضطراب دانشجویان احساس شرم و ترس از صدمه به بیمار گزارش شد (0001/0> P). ارتباط آماری معنی دار بین سابقه معاینه بر روی مانکن و سطح اضطراب وجود داشت (045/0=P).
مربیان آموزش مامایی، باید به اضطراب دانشجویان مامایی هنگام اولین معاینه واژینال توجه نموده و عوامل شایع اضطراب را شناسایی و با بحث و تبادل نظر در مورد عوامل ایجاد کننده اضطراب قبل از شروع آموزش های بالینی به کاهش اضطراب آنان کمک نمایند.