چالش های فراروی سیستم آموزش عالی کشور در روند توسعه اجتماعی

امروزه آموزش عالی از اساسی ترین ارکان خیزش به سمت جهانی شدن و نیروی انسانی ماهر، اصلی ترین شاخصه پیشرفت و توسعه کشورها محسوب می شود. با رشد و گسترش فناوری اطلاعات (IT) وکوتاه شدن چرخه های اقتصادی، دارایی های ناملموس، به ویژه دانایی، نقش خود را پررنگ تر کرده و باعث ایجاد ارزش افزوده می گردد. در این راستا توسعه علمی و تقویت نهادهای آموزشی و پژوهشی می تواند آماده کننده راه به سمت تحقق در سایر زمینه های توسعه باشد. این پژوهش چالش اصلی در این زمینه را عدم استفاده صحیح از استعدادهای بالقوه افراد و پرورش تفکر خلاق فرض کرده است. این تحقیق به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی انجام شده و روش نمونه گیری سهمیه ای، وحجم نمونه 393 نفر می باشد. برای تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل ازآزمون فرضیات نشان می دهد که خلاقیت در بین دانشجویان در حد متوسط بوده و بین انگیزه، اعتماد به نفس، شیوه فرزند پروری خانواده، مشارکت در کار گروهی و خلاقیت رابطه معنادار وجود دارد، ولی بین سن و خلاقیت رابطه ای دیده نمی شود. همچنین نتایج بیانگر آن است که برحسب ارزش بتا (Beta) به ترتیب متغیرهای مشارکت در کارگروهی و اعتماد به نفس با خلاقیت همبستگی داشته اند.