دانشگاه کارآفرین زمینه ساز اشتغالزایی، توسعه تکنولوژی و رفاه

ادبیات کارآفرینی دانشگاهی و دانشگاه کارآفرین بسرعت در حال توسعه است. دانشگاه های کشورهای توسعه یافته بطور فزاینده ای کارآفرین شده اند. در اقتصاد مبتنی بر دانش، دانشگاه ها علاوه بر ماموریت های آموزشی و تحقیقاتی، ماموریت سوم خود یعنی مشارکت فزاینده تر درفرآیند نوآوری وتوسعه تکنولوژی را نیزعهده دار شده اند. بر این اساس شبکه های جدید وابسته به دانشگاه ها در حال رشد می باشند ودانشگاه ها با توجه به ظرفیت هایی که بعنوان نهاد تولید و توزیع کننده دانش دارند، به صورت دانشگاه های کارآفرین نقش اساسی را در نوآوری صنعتی و توسعه فناوری و درنتیجه اشتغال زایی و رفاه ایفاء می کنند. در این راستا عصر حاضر شاهد تحولات عظیمی در نظام های دانشگاهی به منظور همسویی هرچه بیشتر آنها، با فرایندتوسعه اقتصادی بومی، منطقه ای و بین المللی می باشد. لذا رویکرد حاکم بر فعالیت های آموزشی و پژوهشی، رویکردی نیازگرا در تعامل با سازمان های پیرامونی دانشگاه می باشد. این تعامل وکنش متقابل محیط های دانشگاهی با بنگاه های اقتصادی و سازمان های بیرونی، چنانچه سازمان یافته و با سازوکارهای اثر بخش همراه باشد، حاصلی جز اشتغال زایی و بهره وری بیشتر از منابع انسانی و غیر انسانی و رفاه بدنبال نخواهد داشت.
این مقاله قصد دارد ضمن بیان نقش های جدید و کارآفرین محیط های دانشگاهی و تشریح تحولات سبک های تولید دانش وتجارب جهانی، مدل های کارآفرینی در محیط های دانشگاهی ومکانیسم های اثر بخش، چارچوبی را به منظور گسترش فعالیت های کارآفرینی دانشگاهی برای توسعه فناوری، اشتغال زایی و رفاه مطرح سازد.