اثرهای محدودیت زمان دسترسی به خوراک بر عملکرد و خصوصیات لاشه ی جوجه های گوشتی

تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه”آرین 386 “تهیه شدند. سپس از روز 14، جوجه ها در چهارگروه آزمایشی شاهد (بدون محدودیت دسترسی)، گروه محدودیت 1 (از ساعت 6 صبح تا 1 شب به تناوب یک ساعت دسترسی و سه ساعت عدم دسترسی به دان)، گروه محدودیت 2 (از ساعت 6 صبح تا 1 شب به تناوب یک ساعت دسترسی و چهار ساعت عدم دسترسی به دان) و گروه محدودیت 3 (از ساعت 6 صبح تا 1 شب در دو پریود ابتدا و انتهای روز 3 ساعت محدودیت و یک ساعت خوراک و در دو پریود وسط محدودیت 5 ساعته و یک ساعت دسترسی)تقسیم شدند. گروه های آزمایشی شامل 4 تکرار و 36 قطعه جوجه (18 قطعه نر و 18 قطعه ماده) بود و اعمال محدودیت از سن 15 روزگی صورت گرفت. طی آزمایش خوراک مصرفی و وزن بدن به طور هفتگی اندازه گیری شدند. در پایان دوره آزمایش، ده قطعه جوجه از هر تکرار (5 قطعه مرغ و 5 قطعه خروس) کشتار گردید و قسمت های مختلف لاشه شامل سینه، ران، پشت و کمر و چربی حفره بطنی به صورت درصد مشخص شد. داده ها با استفاده از مدل آماری کاملا تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اعمال محدودیت سبب کاهش وزن 21 روزگی شد(05/0> p)، ولی در هفته های بعد جبران گردید بطوری که در سن 49 روزگی گروه های محدودیت وزن بالاتری داشتند. خوراک مصرفی نیز در هفته سوم با اعمال محدود کاهش یافت ولی در انتهای دوره تفاوتی در خوراک مصرفی مشاهده نشد. ضرایب تبدیل در گروه های محدودیت بهتر از شاهد بود بطوریکه اختلاف بین آنها معنی دار بود(05/0> p). اعمال محدودیت سبب کاهش درصد لاشه و بال گردید(05/0> p) ولی بر درصد ران تاثیری نداشت.