مقایسه آزمایشگاهی حلالیت در آب، اسید و بزاق مصنوعی سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت

حلالیت یکی از ویژگی های منفی یک ماده دندانی است که منجر به کاهش خصوصیات فیزیکی و مکانیکی و کاهش طول عمر ترمیم می گردد. هدف از این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی حلالیت سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت در آب، اسید و بزاق مصنوعی می باشد.
این مطالعه از نوع تجربی و به صورت آزمایشگاهی بر اساس استانداردهای SO4049:2000(E) و ISO 9917-1:2007(E) انجام شد. ده نمونه از هر یک از دو ماده سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت از نظر حلالیت در آب مقطر و بزاق مصنوعی بررسی شدند. بررسی میزان حلالیت در اسید در محیط اسیدلاکتیک با 02/0 ± 7/ 2 pH = به مدت 24 ساعت انجام گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری Two-way ANOVA بررسی گردیدند.
میزان حلالیت در آب مقطر برای Fuji lining GC (3/0 ±) 6/0، Lime-lite (4/1 ±) 6/1- میکروگرم در میلی مترمکعب و در بزاق مصنوعی به ترتیب (8/0 ±) 007/0 و (4/1 ±) 07/1 بود. نتیجه میزان حلالیت در اسید برای Fuji lining GC 000784/0 ± 000487/0 و برای Lime-lite 000221/0 ± 000334/0 میکروگرم در میلی مترمکعب بود. دو ماده مورد بررسی از نظر حلالیت در آب، اسید و بزاق مصنوعی تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. (05/0 > P) میزان حلالیت دو ماده گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت در آب مقطر، بزاق مصنوعی و اسید ناچیز بوده و تفاوتی با یکدیگر نداشتند.