تاثیر تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش زمین بر فراخوانی برنامه حرکتی تعمیم یافته در حرکت های تک مفصلی سریع آرنج با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی

کنترل دقیق کینماتیک و کینتیک اندام و همچنین تعامل آن با جهان خارج یک امر ضروری برای اجرای اعمال حرکتی ماهرانه است. نیروی گرانش نقش مهمی در جهت گیری فضایی، حس عمقی، جابجایی و آغاز یا متوقف کردن حرکت ها دست بر عهده دارد. هدف از اجرای این تحقیق مطالعه تاثیر تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش زمین بر فراخوانی برنامه حرکتی تعمیم یافته در حرکت های تک مفصلی سریع آرنج بود.
15 نفر از دانشجویان داوطلب با میانگین سنی(8/3± 8/24) که هیچ گونه سابقه بیماری عصبی- حرکتی نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. نود درصد حداکثر دامنه حرکتی مفصل آرنج به عنوان زاویه هدف در نظر گرفته شد. از آزمودنی ها خواسته شد که حرکت فلکشن هدفمند آرنج را با حد اکثر سرعت ممکن در هفت وضعیت مختلف با توجه به نیروی گرانش زمین اجرا کنند. در حین اجرای حرکت، الکترومیوگرافی سطحی از عضلات دوسر و سر خارجی سه سر بازویی به عمل آمد. متغیرهای زمان بندی نسبی، فعالیت نسبی و توالی انقباض عضلانی از RMS داده ها استخراج شد. با استفاده از آنالیز واریانس درون موردی با اندازه گیری مکرر (05/0P≤) نتایج تجزیه وتحلیل شدند.
الگوی فعالیت عضلانی در سه وضعیت با بقیه تفاوت داشت همچنین تفاوت معنی داری بین فعالیت نسبی و زمان بندی نسبی در چند وضعیت حرکت مشاهده شد. در وضعیت شماره چهار، حرکت در صفحه سهمی حول محور عرضی(در جهت گرانش)، توالی انقباض عضلانی در هفت نفر تغییر پیدا کرد.
به نظر می رسد که تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش یکی از عوامل تاثیر گذار در برنامه ریزی و اجرای حرکت های دست می باشد و می تواند باعث فراخوانی برنامه حرکتی تعمیم یافته متفاوت شود.