پارادوکس های مدیریت کیفیت جامع و راهبردهای آنها

در شرایط دائما متغیر و پویای امروزی، چالش اساسی مدیریت، بقاء، رشد و موفقیت در بخش صنعت و تجارت است. مدیریت کیفیت جامع(TQM)، فلسفه و نگرشی است به مدیریت که برمبنای آن تمامی کارکنان، مشتری ها و تامین کنندگان در جهت دستیابی به این اهداف تلاش می کنند.
در مدیریت کیفیت جامع، علاوه بر بقای سازمان، اهداف دیگری نیز وجود دارند که جلب رضایت مشتری، ارائه محصولات با کیفیت بالا، پائین آوردن هزینه ها و سودآوری شرکت از مهمترین آن ها هستند. کامیابی در نیل به این اهداف مستلزم استقرار موثر و کارآمد نظام مدیریت کیفیت فراگیر است و استقرار اثربخش و کارآمد این نظام در گرو درک صحیح فلسفه و اصول آن توسط مدیران و کارکنان است.
در محیط کیفیت جامع پارادوکس هایی وجود دارند که درک آنها نیازمند تمرکز بر روی عناصر به وجود آورنده فرهنگ کیفیت می باشد. تناقض های به وجود آمده در محیط کیفیت جامع از منابع متعددی از قبیل سعی شرکت ها برای دستیابی به اهداف چندگانه، تلاش برای برآورد نیازها و خواست های مشتریان به طریقی کارا و واقع بینانه، در نظر گرفتن نقش های وسیع برای کارکنان و روش های جدید ساختاردهی وظایف نشات می گیرند. ضمن این که برخی از اصول مدیریت کیفیت جامع، به راستی متناقض هستند.
در مقاله حاضر با هدف معرفی هفت پارادکس موجود در مدیریت کیفیت جامع، مستند به مرور ادبیات موضوعی مربوط، چگونگی مدیریت کردن بر این پارادوکس ها در دنیای واقعی تشریح و تبیین شده، سپس درمدلی مفهومی، هر یک از این پارادوکس ها به یکی از نقاط کانونی مدیریت کیفیت جامع ارتباط داده شده است. در پایان مقاله نیز، موارد مذکور جمع بندی شده، بحث و نتیجه گیری، کاربردهای مدیریتی، و پیشنهادات مرتبط با آن جهت پیگیری تحقیقات مشابه در آینده ارائه شده است.