تغییرات میزان پروتئین BDNF طی التهاب ایجاد شده توسط کاراژینان در موش صحرائی نر

تعدادی از مطالعات اثرات فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (Brain derived neurotrophic factor، BDNF) را در طی التهاب و آسیب بافتی تشریح نموده اند. اکثر تحقیقات انجام شده روی التهاب نشان می دهند که در زمان التهاب میزان پروتئین BDNF افزایش می یابد. منشا BDNF سرم به سلولهای ایمنی خون نسبت داده می شود. مشخص شده است گیرنده های اپیوئیدی مرفین نیز در عملکرد سلولهای ایمنی درگیر می شوند. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات میزان پروتئین BDNF در طی التهاب ایجاد شده توسط کاراژینان و نیز در زمان رفع التهاب توسط مرفین است.

جهت ایجاد التهاب و ارزیابی آن، کاراژینان لامبدا به میزان 05/0 میلی لیتر به کف پای رت تزریق شده و ورم ناشی از کاراژینان توسط پلتیسمومتر جیوه ای مورد سنجش قرار گرفت. همچنین جهت بررسی اثر ضد التهابی مرفین، مرفین هیدروکلراید با دوز mg/kg7، 30 دقیقه قبل از کاراژینان تزریق شد. نالوکسان هیدروکلراید با تایید اثر اپیوئیدهای درون زا در کاهش ادم، 150 دقیقه بعد از تزریق کاراژینان تزریق شد. سطوح سرمی BDNF با روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت.

4 ساعت بعد از تزریق کاراژینان التهاب به حداکثر میزان خود رسید. پیش تیمار مرفین موجب کاهش التهاب ناشی از کاراژینان شد. همچنین تزریق نالوکسان موجب افزایش التهاب ناشی از کاراژینان در 2 ساعت ابتدای آزمایش گردید. میزان پروتئین BDNF سرم فقط در گروه دریافت کننده کاراژینان افزایش معنی دار نشان داد.

التهاب ایجاد شده توسط کاراژینان با تغییر سطوح BDNF سرم ارتباط دارد. اما اثرات ضد التهابی مرفین از طریق BDNF میانجی گری نمی شود.