بررسی تداوم IUD TCU 380A و عوامل موثر بر خروج قبل از موعد آن در شهرستان سروآباد

ابزار داخل رحمی (ای یودی) به طور وسیعی جهت پیشگیری از بارداری استفاده می شود. قطع یک روش پیشگیری قابل برگشت، یک عامل مهم زمینه ساز در بروز بارداری ناخواسته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی تداوم ای یودی و عوامل موثر بر خروج قبل از موعد آن در شهرستان سروآبادبین سال های 1387-1384 انجام شد.
این مطالعه توصیفی در مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سروآباد انجام شد. جمعیت مورد مطالعه تمام زنانی بودند که ای یودی را از سال 1384 تا خرداد ماه 1387 خارج کردند. روش جمع آوری، مصاحبه و استفاده از پرونده های موجود بود. اطلاعات مربوط به مشخصات فردی اجتماعی 524 مورد خروج ای یودی مدت استفاده و دلایل خارج کردن ان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آنالیز داده ها با اس پی اس اس 15 انجام شد.
یا فته ها نشان داد که در زمان ای یو دی گذاری، میانگین سن افراد مورد مطالعه 76/5±14/29 سال، میانگین تعداد فرزندان 33/1±08/2 مورد و میانگین مدت استفاده از ای یو دی 14/31±05/36 ماه بود. مدت زمان استفاده ازآی یودی توسط زنان در انتهای 1 ماه، 3 ماه، 6 ماه، 9 ماه، 1 سال، 3 سال، 5 سال و 7 سال، به ترتیب 7/92درصد، 87درصد، 2/79درصد، 6/71درصد، 3/65درصد، 5/43درصد، 8/20درصد و 8/11درصد بود. علل برداشتن ای یو دی غالبا به دلیل خونریزی، تمایل به بارداری و اتمام موعد آن و جابجائی بود. خونریزی شایعترین علت برداشتن ای یو دی (5/30 در صد) و در نتیجه خارج کردن آن بود. لذا میانگین مدت استفاده از ای یو دی در این گروه، به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها یافت شد.
براساس نتایج این مطالعه، میزان خروج زودتر ازموعد آی یو دی بالا بود و علت اصلی آن خونریزی بود. لذا بهتر است زمان کافی برای انجام مشاوره همچنین استفاده از دیگر انواع ای یو دی و سایر روش های پیشگیری ضروری است.