تب روماتیسمی حاد یک بیماری حاد مفصلی و یا یک بیماری سیستمیک مزمن؟ واقعیت های فراموش شده در تشخیص، دیدگاه های جدید در پروفیلاکسی

تب روماتیسمی حاد(ARF) بنا به تعریف عبارت است از واکنش ایمونولوژیک سیستمیک به دنبال عفونت استرپتوکوک گروه A که با تظاهرات تب، آرتریت، کاردیت، اریتم مارژیناتوم و کره مشخص می شود. عمده ترین تظاهر بالینی تب و آرتریت می باشد و تظاهرات پوستی و کره شیوع کمتری دارند. تب و آرتریت تشخیص افتراقی های متعددی دارند که علل عفونی و روماتولوژیک در صدر این تشخیص های افتراقی قرار دارند. نگرانی اصلی در این مورد درگیری قلب است. سن کلاسیک ابتلا به بیماری 15-5 سالگی است هر چند موارد متعددی از بیماری در سن زیر 5 سال و بالای 15 سال مشاهده شده است(1-3). هر چه سن ابتلا به ARF بیشتر باشد شانس درگیری قلب در این بیماری کمتر می شود که در این موارد عموما اصطلاح Post-Streptococcal Reactive Arthritis (PSRA) بکار می رود که بنظر می رسد در کشورهای پیشرفته در حال جانشینی ARF باشد(4). بیشترین مطالعات اپیدمیولوژیک از هند و اقیانوسیه(افراد بومی استرالیا و نیوزیلاند) می باشد و انسیدانس آن در اروپای شرقی، آسیا و خاور میانه بالا گزارش شده است(5).