تاثیر غلظت های مختلف ساکارز، نیترات سدیم و سولفات روی بر میزان تولید رنگینه توسط موناسکوس پرپورئوس

در سال های اخیر مطالعات فراوانی بر روی محیط های کشت مناسب رشد قارچ موناسکوس پرپورئوس به منظور ایجاد شرایط مناسب در فرآیند افزایش تولید رنگینه، صورت گرفته است. در این پژوهش میزان تولید رنگینه و بیوماس توسط موناسکوس پرپورئوس (DSMZ 1603) با استفاده از سه سطح نیترات سدیم (1.5، 3 و 4.5 گرم در لیتر) 5 سطح ساکارز (75، 100، 125، 150 و 175 گرم در لیتر) در قالب طرح فاکتوریل و پنج سطح سولفات روی (0، 5، 10، 15 و 20 میلی گرم در لیتر) در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. تیمارهای کشت شده در محیط مایع درون انکوباتور شیکردار در دمای 25 درجه سانتی گراد و 120 دور در دقیقه قرار گرفتند. براساس نتایج، تولید رنگینه ها با افزایش سطح ساکارز به طور معنی داری افزایش یافت اما با افزایش سطح نیترات سدیم افزایش معنی داری نداشت. بیشترین تولید رنگینه درسطح 175 گرم در لیتر ساکارز همراه با 3 گرم در لیتر نیترات سدیم، مشاهده شد. علاوه بر این بیشترین مقدار بیوماس در غلظت 175گرم در لیتر ساکارز همراه با 4.5 گرم در لیتر نیترات سدیم مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد، تولید رنگ با افزایش سطح سولفات روی به طور معنی داری کاهش می یابد به طوری که بیشترین مقدار تولید رنگینه ها در تیمار بدون سولفات روی به دست آمد.