برخورد با یک مورد استرابیسم پیچیده به عنوان عارضه ای از داکریوسیستورینوستومی اندوسکوپیک

معرفی یک مورد بیمار مبتلا به اگزوتروپی و گیرافتادگی عضله رکتوس داخلی متعاقب عمل داکریوسیستورینوستومی اندوسکوپیک (EDCR).

 خانم 34 ساله ای، 18 روز بعد از انجام داکریوسیستورینوستومی اندوسکوپیک (EDCR) به علت انسداد مجرای نازولاکریمال چشم چپ، با شکایت از انحراف این چشم به سمت خارج و دوبینی شدید به درمانگاه مراجعه نمود. بیمار دچار اگزوتروپی چشم چپ با زاویه بالا در نگاه روبه رو و محدودیت حرکت کامل این چشم به طرف داخل و محدودیت نسبی به سمت خارج بود. آزمون Forced Duction، در هر دو جهت اداکشن و ابداکشن مثبت و آزمون Forced Generation، نشان دهنده فلج کامل عضله رکتوس داخلی بود. در CT اسکن، گیرافتادگی عضله رکتوس داخلی در دیواره داخلی اربیت سمت چپ همراه با شکستگی در این دیواره مشهود بود. طی اولین عمل جراحی، عضله آسیب دیده آزاد و شکستگی ترمیم شد و طی عمل های بعدی انتقال عضلات رکتوس عمودی به سمت داخل و قطع عضله رکتوس خارجی صورت گرفت. در نهایت اگزوتروپی بیمار به 10 پریسم دیوپتر در نگاه روبه رو رسید و دوبینی وی در این نگاه برطرف شد. به علاوه بیمار به علت آسیب عصب بینایی در حین عمل داکریوسیستورینوستومی، دچار آتروفی اپتیک و اختلال میدان دید شد.

تاکنون گیرافتادگی عضله رکتوس داخلی به دنبال عمل داکریوسیستورینوستومی اندوسکوپیک گزارش نشده است. در برخورد با هر بیمار مبتلا به استرابیسم متعاقب جراحی های اندوسکوپیک سینوس و بینی باید این عارضه را در نظر داشت و به انجام اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب مبادرت ورزید.