ارائه چارچوبی برای ارزیابی سامانه پایش سلامت کارکنان بخش بهداشت و درمان (مورد کاوی: بیمارستان بقیه الله (عج))

کاربرد ابزارهای فناوری اطلاعات در حوزه سلامت، سبب بهبود کیفیت درمان، بهینه سازی روش های مدیریتی و کاهش هزینه های حوزه سلامت شده است. هدف از این مطالعه، ارایه چارچوبی برای ارزیابی سامانه پایش سلامت کارکنان بخش بهداشت و درمان بر پایه زمان بندی ارزیابی، سئوالات ارزیابی و شاخص ها بود.
این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه پژوهش افرادی بودند که در زمینه سامانه های الکترونیکی سلامت، آگاهی و تجربه کاری داشتند. 35 نفر به روش سیستماتیک انتخاب شدند. مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی و پست الکترونیکی برای گردآوری اطلاعات انجام شد و شاخص ها طبق اهمیت طبقه بندی شدند و براساس آن پرسش نامه ای 20سئوالی تنظیم شد. داده ها با نرم افزار SPSS 14 و با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و من ویتنی یو و کروسکال والیس غیرپارامتری تحلیل شدند.
بین سنجش اثربخشی سیستم پایش سلامت با افزایش میزان بهره وری (001/0>p)، بین سنجش پایش سلامت با شناخت نقاط ضعف خدمات ارایه شده (05/0>p) بین تصمیم گیری مدیران سازمان با وضعیت سلامت افراد سازمان (001/0>p) و بین سنجش سامانه با پاسخ گویی به نیاز پژوهشگران(0/001>p) ارتباط معنی دار وجود داشت. بین سن، جنسیت، سابقه کاری و میزان تحصیلات با نمرات داده شده (5/0

نتیجه گیری

در اکثر ارزیابی های سیستم های پایش سلامت، به عوامل اقتصادی توجه بیشتری می شود، ولی باید به عوامل انسانی و پیشرفت آگاهی نیز توجه شود. در چارچوب پیشنهادی این پژوهش، ارزیابی سیستم اطلاعاتی سلامت در سه زمینه سنجش اثربخشی، بهبود کارآیی و توسعه دانش قبل از اجرا، حین و بعد از اجرای سیستم ارایه شده است.