بررسی وضعیت بهسازی اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

بهسازی هیات علمی به عنوان یکی از مهمترین برنامه های دانشگاهی در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از صاحب نظران و علاقمندان به تحقیق در حوزه آموزش عالی قرار گرفته است. هدف مقاله حاضر بررسی وضعیت برنامه های بهسازی هیات علمی در دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. آزمودنی ها 211 نفر از اعضای هیات علمی منطقه 8 دانشگاه آزاد اسلامی می باشند که با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده است. برای تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای، فریدمن، t برای گروه های مستقل و تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت برنامه های بهسازی از دیدگاه اعضای هیات علمی مطلوب نیست. از 5 بعد بهسازی هیات علمی، تنها میانگین نمرات بهسازی آموزشی بالاتر از حد متوسط بوده و 4 بعد دیگر (پژوهشی، فردی، سازمانی و اخلاقی) پایین تر از حد متوسط بوده است. بررسی متغیرهای جمعیت شناختی نیز نشان داد که بین نمرات بهسازی هیات علمی با متغیرهای سن، جنسیت، سابقه و درجه علمی ارتباط معنی داری وجود نداشته و با رشته تحصیلی و دانشگاه محل خدمت ارتباط معنی داری وجود داشت؛ به طوری که مقایسه میانگین ها نشان داد که از نظر رشته تحصیلی، نمرات بهسازی گروه علوم پایه بالاتر از سایر گروه ها بوده و از نظر واحدهای دانشگاهی نیز عملکرد واحدهای تهران مرکز و اسلامشهر بهتر از سایر واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی بوده است. در پایان مقاله با استفاده از نتایج حاصله پیشنهادهایی در جهت اثربخشی بیشتر برنامه های بهسازی هیات علمی در ابعاد مختلف ارائه شد.