بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر کفایت اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی

هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کفایت اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی بود. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز مبتلا به اختلال ریاضی در مدرسه ناتوانی هایی یادگیری شهر اردبیل بود که بصورت در دسترس انتخاب و به دوگروه کنترل(20n=) وآزمایش(20n=) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه بالینی، آزمون ریاضی کی مت و پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر استفاده شد. آموزش مهارت های زندگی برای گروه آزمایش در 8 جلسه به مدت یک ماه ارائه گردید. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارت های زندگی کفایت اجتماعی و مولفه های آن را در دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی به طور معنی داری افزایش می دهد. این نتایج حاکی است که آموزش مهارت های زندگی کفایت اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی را افزایش می دهد. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای برای این دانش آموزان به عنوان بخش مهمی از درمان دارد.