عوامل خطر پری ناتال در آسفیکسی نوزادان در بیمارستان ولیعصر تهران

آسفیکسی یک وضعیت بالینی است که در آن توان تبادل گازی در سطح جفت و ریه ها مختل شده و این حالت در مجموع باعث هیپوکسمی و هیپرکاپنه می گردد.
شناخت عوامل خطر آسفیکسی با توجه به تفاوت منطقه ای در اتیولوژی آنان.
این بررسی یک مطالعه مورد-شاهدی است که در آن تمام نوزادانی که از خرداد 1381 تا شهریور 1384 در بیمارستان ولیعصر (عج) تهران به دنیا آمده بودند را مورد مطالعه قرار داد. 9488 نوزاد در این فاصله زمانی به دنیا آمدند که از میان آن ها 6091 نوزاد در NICU بستری شدند. 546 نوزاد وارد این مطالعه مورد-شاهدی گردیدند. 260 نوزاد (48%) مونث بودند و 286 (52%) مذکر بودند. از میان نوزادانی که در بخش پذیرش شدند 182 نوزاد آسفیکسی داشتند و دو برابر آن ها یعنی 364 نوزاد در گروه کنترل قرار گرفتند. متغیرها شامل: سن حاملگی، نوع زایمان، وزن تولد، مراقبت های پری ناتال و عوارض حاملگی و حوالی زایمان و بیماری های نوزادان بودند.
مطالعات نشان داد که 35 (19/2%) بیماران آسفیکسی خفیف داشتند و 107 (58/8%) بیماران آسفیکسی شدید داشتند. متوسط سن مادر (4/29±34/23 سال) با بازه (38-23 سال) و متوسط تعداد دفعات زایمان (1/2±2) با بازه (8-1) بود. فاکتورهای خطر در مطالعه ما شامل: سزارین اورژانس، زایمان پره ترم کمتر از 37 هفته، وزن کم تولد (gr 2500)، آپگار دقیقه 5 کمتر از 6، نیاز به احیاء، گره بند ناف، BPP مختل، آنمی نوزادان و نازایی مادر به دست آمد.
تمام فاکتورهای خطر فوق در آسفیکسی موثر بوده و تعداد زیادی از فاکتورهای خطر بوسیله مراقبین پری ناتال خوب، قابل اجتناب می باشند.