تاثیر تعاملی تمرین استقامتی و عصاره الکلی خام مگنولیا بر سطوح اینترلوکین شش، اینترلوکین ده، گلوکز و گلیکوژن کبد در موش های صحرایی نر

استفاده از مکمل های گیاهی اثرگذار بر عملکرد ورزشی در مقایسه با مکمل های صناعی مورد توجه بسیاری از محققین تغذیه ورزشی، می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعاملی تمرین استقامتی و عصاره الکلی خام مگنولیا بر سطوح اینترلوکین شش و ده، گلوکز و گلیکوژن کبدی در موش های صحرایی نر می باشد.
این مطالعه تجربی بر روی 21 سر موش صحرایی نر 8-6 هفته ای که به طور تصادفی به 3 گروه کنترل سالین، تمرین سالین و تمرین مگنولیا تقسیم شده بودند، انجام گردید. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته (60 دقیقه در روز، 5 روز در هفته، 25 متر در دقیقه، با شیب صفر در صد درجه) بر روی نوار گردان به تمرین پرداختند. عصاره مگنولیا و سالین در حجمی مساوی (2 میلی گرم به ازائ هر کیلو گرم وزن بدن) از ابتدای هفته دوم به مدت 4 هفته (5 روز در هفته) به هر سه گروه خورانده شد. مقادیر اینترلوکین شش و ده با روش الایزا و گلوکز و گلیکوژن به روش رنگ سنجی اندازه گیری و در سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
اینترلوکین ده در گروه های تمرین کرده (57/1±23/19 پیکوگرم در میلی لیتر در مقابل 05/3±04/25 پیکوگرم در میلی لیتر) به طور معنی داری پایین تر بود (0001/0=p) در حالی که اینترلوکین شش فقط در تمرین کرده- سالین (48±43/208 پیکوگرم به میلی لیتر) افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل (08/23±29/151 پیکوگرم در میلی لیتر) نشان داد (04/0=p). سطح گلوکز (64/24±14/75 میلی گرم در دسی لیتر در مقابل 07/15±29/87 میلی گرم در دسی لیتر) و گلیکوژن کبد (6/0±74/3 میلی گرم هر گرم بافت کبد در مقابل 51/0±67/4 میلی گرم در گرم بافت کبد) در گروه تمرین کرده- سالین به طور معنی داری پایین تر بود (بترتیب 114/0=p و 024/0=p).
نتایج مطالعه نشان داد که مگنولیا با بهبود گلیکوژن کبد توانسته از افزایش سطح اینترلوکین شش ناشی از تمرین جلوگیری نماید.