نوجوانان و تلفن همراه

امروزه تلفن همراه در مقایسه با رایانه و فناوری های اینترنتی، به دلیل ارزانی و سهولت استفاده از آن، نفوذ بیشتری در زندگی اجتماعی، سبک زندگی و رفتار مصرفی مردم دارد. مقاله حاضر بخشی از پژوهشی است در راستای شناخت این مسئله که نوجوانان تهرانی در استفاده و دستیابی به تلفن همراه چگونه رفتار می کنند؟
چارچوب مفهومی بر اساس بررسی دیدگاه ها و مرور منابع تجربی تنظیم و در قالب آن، فرضیه های اصلی مطرح شده است. پژوهش به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه های خرد در مورد 387 نفر از نوجوانان 12 تا 18 ساله شهر تهران انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که عواملی چون «میزان پایبندی به مذهب، جنس، میزان فضای عاطفی درون خانواده و معدل درسی» در گرایش نوجوانان به کارکردهای مطلوب یا نامطلوب تلفن همراه موثر است. همچنین یافته ها نشان می دهد که استفاده از امکانات جانبی تلفن همراه، به «پیامک و بلوتوث» تعلق دارد. در ذخیره سازی محتوای گوشی تلفن همراه، «جوک و سرگرمی» بیشترین و«علمی- آموزشی» کمترین علاقه را در میان نوجوانان به خود اختصاص داده اند. میان گرایش دختران و پسران به این اولویتها نیز تفاوت معنادار وجود دارد. غالب نوجوانان از سیم کارت اعتباری استفاده می کنند. بسیاری از آنها اعتیاد موبایلی دارند و بویژه از تلفن همراه برای دوستیابی با جنس مخالف، استفاده می کنند.