سلول های بنیادی و نقش آن در بهبود ضایعات مغزی ناشی از هیپوکسی ایسکیمی

مطالعه اثر درمانی سلول های بنیادی مشتق از خون بند ناف جنین انسان روی ضایعات مغزی ناشی از ایسکمی هیپوکسیک در موش صحرایی دچار سکته مغزی ایسکمیک مطالعه حاضر روی رت های جوان انجام گرفت. با این توصیف که ابتدا برای ایجاد مدل آزمایشگاهی سکته مغزی ایسکمیک، شریان کاروتید حیوانات مورد مطالعه برای مدت 30 دقیقه بسته شد. سپس سلول های موجود در خون بند ناف که جداسازی شده و با استفاده از برومودی اکسی یوریدین نشان دار شدند، به مقدار 105×2 سلول از طریق ورید دمی به حیوانات گروه تجربی تزریق شدند در حالی که در گروه شم، تزریقی صورت نگرفت و علاوه بر این دوگروه، تعدادی از حیوانات تحت عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد که مورد عمل جراحی و تزریق قرار نگرفته و دست نخورده باقی ماندند.
نتایج به دست آمده بر اساس تجزیه و تحلیل واکنش های رفتاری- حرکتی و همچنین مطالعات عصب شناختی مناطق آسیب دیده مغزی با تاکید بر ناحیه قشر فرونتال مغز حیوانات گروه کنترل، شم و گروه تجربی ارزیابی شد. بررسی های به عمل آمده نشان داد که واکنش های رفتاری- حرکتی گروه تجربی نسبت به گروه شم و کنترل بهبود یافته است و به علاوه بررسی های بافتی نشان دهنده کاهش درصد بافت ضایعه دیده در گروه تجربی در مقایسه با گروه شم است.
پیوند سلول های بنیادی مشتق از خون بند ناف در ترمیم بافت مغزی آسیب دیده ناشی از سکته مغزی ایسکمیک موثر می باشد.