بررسی فعالیت تکثیری سلول های زایای موش نر بالغ تحت تیمار با دوز های مختلف نیکوتین

ارزیابی فعالیت تکثیری سلول های زایای موش نر بالغ پس از تیمار با دوز های متفاوت نیکوتین

موش های نر بالغ NMRI به 4 گروه تقسیم شدند. گروه شم -کنترل نرمال سالین دریافت کردند و حیوانات در گروه های دو، سه و چهار به ترتیب تحت تزریق دوز های 1/0، 2/0 و 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم نیکوتین قرار گرفتند. نیکوتین به صورت داخل صفاقی و یک بار در روز به مدت 14 روز تجویز شد. همه حیوانات در روز پانزدهم تشریح شده و ارزیابی ها توسط روش ایمونوهیستوشیمیKi67 و نمره دهی جانسون به ترتیب برای بررسی فعالیت تکثیری سلول های زایای میتوتیک، میوتیک و ارزیابی کیفیت اسپرماتوژنز و همچنین آزمون الیزا برای بررسی سطح تستوسترون سرم انجام شد. داده ها با آزمون های Tukey و ANOVA تجزیه و تحلیل شد.

تیمار حیوانات توسط نیکوتین با دوز های 2/0 و 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری نمره جانسون را نسبت به گروه شم-کنترل کاهش داد(p<0.05). نیکوتین در دوز 4/0 و 2/0 میلی گرم بر کیلوگرم میزان شاخص Ki67 را به طور معنی دار در سلول های میوزی لپتوتن و پاکی‎تن در مقایسه با گروه کنترل، کاهش داد (p<0.001). در حالی که بر سلول های اسپرماتوگونی بی اثر بود. سطح سرمی تستوسترون در گروه 3 و 4 نیز نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p<0.05)

این مطالعه نشان داد نیکوتین دارای آثار مضری روی فرایند اسپرماتوژنز است و این موضوع در غالب یک فرایند وابسته به دوز است. اگرچه در دوز های پایین، در فعالیت تکثیری، تغییری رخ نمی دهد بنابراین این احتمال وجود دارد که مکانیسم های دیگری نیز در کاهش بلوغ و کیفیت اسپرماتوژنز به دنبال مصرف نیکوتین دخیل باشند.