بررسی تاثیر مصرف اسیدهای چرب، مواد مغذی و ویبراسیون بر مقاومت مکانیکی و پارامترهای متابولیکی بافت استخوان در موش صحرایی

بررسی تاثیر مصرف اسیدهای چرب، مواد مغذی و ویبراسیون به شیوه ترکیبی بر استحکام و پارامترهای متابولیکی بافت استخوان در موش صحرایی

از 56 سر موش صحرایی نر نژاد wistar به وزن 30±150 گرم استفاده شد. موش ها در یک گروه کنترل و 6 گروه تجربی شامل گروه ویبراسیون، ویبراسیون + مواد مغذی، ویبراسیون + مواد مغذی + روغن های موردی کلزا، آفتابگردان، کلزا + آفتابگردان، نارگیل قرار گرفتند. گروه های تجربی 8 هفته ضمن دسترسی به غذای آزاد، ویبراسیون و روزانه 210 میلی گرم کلسیم، IU55 ویتامین D، یک میلی گرم بورون و 5 درصد وزن غذای مصرفی روغن دریافت کردند. در پایان حیوانات کشته شده و پس از خون گیری، استخوان های فمور و پنجمین مهره کمری(L5) جدا شدند. مقاومت مکانیکیL5 و گردن فمور با انجام آزمون های فشاری و خمشی بررسی شدند. سطح سرمی پارامترهای متابولیکی بافت استخوان ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آنالیزواریانس یک طرفه انجام شد.

مقاومت مکانیکی استخوان ها در گروه ویبراسیون نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. مکمل سازی مواد مغذی همراه ویبراسیون موجب کاهش معنی دار استحکام گردن فمور در این گروه نسبت به گروه های کنترل و ویبراسیون شد. سفتی و انرژی جذب شده تا حداکثر استحکام گردن فمور و حداکثر استحکام، سفتی، انرژی جذب شده تا حداکثر استحکام و جابه جایی تا حداکثر استحکامL5 در گروهی که ویبراسیون و روغن نارگیل دریافت کرده بودند نسبت به سایر گروه ها افزایش داشت.

مصرف روغن نارگیل همراه ویبراسیون دارای بیشترین تاثیر سودمند بر مقاومت مکانیکی و پارامترهای متابولیکی بافت استخوان به خصوص افزایش غلظت هورمون های استروییدی جنسی است.