ارزیابی چند معیاره تناسب اراضی برای کاربری کشاورزی با استفاده از GIS

ارزیابی اراضی فرایندی تلفیقی از ارزیابی تولید بالقوه و تناسب اراضی برای اهداف مختلف است. از آنجایی که کشاورزی آثار محیط زیستی زیادی بر نواحی پسکرانه شهری دارد، ارزیابی توان اکولوژیک کاربری کشاورزی ضروری به نظر می رسد در این تحقیق، برای ارزیابی اراضی حاشیه شهر قزوین برای کاربری مورد نظر، از اجرای مدل اکولوژیک حرفی مخدوم در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) استفاده شد. سپس این نتایج، با نتایج حاصل از ارزیابی با تکنیک تلفیقی فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) (1) و سامانه اطلاعات جغرافیایی مقایسه شد. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های میدانی، مشخصه های اکولوژیک اعم از مشخصه های فیزیکی (کاربری اراضی، شیب، خاک،آب و بارندگی) و مشخصه های زیستی (تراکم پوشش گیاهی) که در کاربریکشاورزی موثر ند، شناسایی و نقشه سازی این مشخصه ها درمنطقه قزوین، به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. برای تعیین وزن اولیه هر مشخصه از مدل اکولوژیک حرفی ایران استفاده شد. سپس لایه های مذکور به روش ترکیب خطی وزنی(WLC) (2) برای تولید نقشه تناسب، روی هم گذاری شد. این نقشه برایکاربری کشاورزی به 6 کلاس طبقه بندی شد. نتایج نشان دهنده وجود کل طبقات این کاربری در منطقه مورد مطالعه است که طبقه پنج بامساحت 31 درصد بیشترین سطح منطقه را شامل شد.