بررسی غلظت آفت کش های آلی کلره در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در تالاب شادگان

افزایش فعالیت های کشاورزی در اطراف تالاب ها و استفاده از آفت کش های آلی در مزارع منجر به آلودگی گسترده تالاب به این مواد می شود. آفت کش ها، ترکیباتی با چربی دوستی بالا و پایداری زیاد در محیط زیست هستند که در زنجیره ی غذایی تجمع پیدا می کنند. موجودات آبزی به خصوص ماهیان از مهمترین مسیر های ورود این آلاینده ها به بدن انسان هستند. علاوه بر این ماهی یک شاخص مناسب برای ارزیابی آفت کش های آلی کلره در محیط های آبی می باشد. در این مطالعه میزان آفت کش های آلی کلره در تالاب شادگان با استفاده از ماهیان کپور معمولی جمع آوری شده در پاییز 1386، توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی ارزیابی شد. در بین آفت کش ها، HCHs بیشترین غلظت (ng/g ww 81/5) و دی آلدرین (ng/g ww 24/0) کمترین غلظت را داشتند. در بین متابولیت های DDTs، متابولیت p،p/-DDE (ng/g ww 59/2) و در بین ایزومر های HCHs، ایزومر آلفا (ng/g ww 37/5) و در بین ایزومر های Heptachlor، ایزومر هپتاکلر (ng/g ww 40/1) دارای بیشترین غلظت بودند. طبق نتایج، می توان نتیجه گیری کرد در منطقه ی تالاب شادگان به تازگی از HCHs و Heptachlor استفاده شده و از DDTs به تازگی استفاده نشده است. بر اساس نتایج، میانگین غلظت آفت کش های به دست آمده در کپور معمولی جمع آوری شده میزان نواحی بسیار پایین تر از استاندارد های ارایه شده توسط سازمان های مختلف می باشد.