بهینه سازی شرایط رشد باکتری های افزایش دهنده رشد گیاه کود زیستی فسفاته بارور 2

فسفر یکی از عناصر مهم و ضروری برای رشد و بقاء گیاهان است. کمبود فسفر در میزان رشد و باردهی گیاهان به شدت موثر است. برای تامین فسفر مورد نیاز گیاهان از کودهای فسفره استفاده می شود که در شرایط خاک مقدار زیادی از آن به صورت نامحلول در آمده و از دسترس گیاه خارج می شود. استفاده از کودهای زیستی حاوی میکروارگانیسمهای حل کننده فسفات باعث حل شدن فسفر نامحلول و کاهش مصرف کودهای شیمیایی می گردد. تولید مطلوب و مقرون به صرفه کودهای زیستی مستلزم تولید انبوه میکروارگانیسمهای تشکیل دهنده آن با استفاده از محیط کشت و فرآیند فرمانتاسیون مناسب است. در این تحقیق محیط کشتهای مختلف از نظر رشد و تکثیر دو باکتری حل کننده فسفات تشکیل دهنده کود زیستی بارور 2 به نامهای Pantoea agglomerans strain P5 و Pseudomonas putida strain P13 مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این باکتری ها روی محیطهای پیچیده و نیمه معین به خوبی رشد می کنند. از روش آماری تاگوچی برای طراحی محیط کشت و بهینه سازی آن استفاده شد. آزمایشهای در فلاسک و فرمانتور نشان داد که باکتری P5 بر روی محیط نیمه معین به تراکم سلولی بالا (جذب نوری کشت 25، 17.5 گرم بر لیتر وزن خشک سلولی) و باکتری P13 روی محیط پیچیده به تراکم سلولی نسبتا بالا (جذب نوری کشت18.6، 14.5 گرم بر لیتر وزن خشک سلولی) در زمان کشت کوتاه 8.5 ساعت می رسند. همزمانی رشد دو باکتری در فرمانتور از دیدگاه صنعتی و فرآیند تولید کود زیستی حائز اهمیت است.