تحول وسایل ارتباطی در سال های 2010-2011 و آینده نگری آن (با تاکید بر دیدگاه استادان ارتباطات)

هدف اصلی این مقاله، شناسایی عوامل و شرایط مثر در تحول وسایل ارتباطی نوین و آینده نگری ارتباطی آن از منظر استادان ارتباطات است که بر پایه یک فرضیه (وجود رابطه بین رخدادها و جنبش های اجتماعی سال های 2010 و 2011 با توسعه فنآوری های ارتباطی) و 6 پرسش اصلی (عوامل و شرایط مثر در تحولات وسایل ارتباطی در سال های مورد بحث و نسبت آنها در اثرگذاری بر تحولات، آینده وسایل ارتباطی قدیمی و نیز دروازه بانی خبر، جامعه انسانی بعدی و ویژگی هایی آن و چالش ها و فرصت های پیش روی بشر) استوار است. این مقاله، بر روش های پیمایش اینترنتی، مصاحبه و کتابخانه ای متکی است که به تحلیل آرای استادان داخلی و خارجی در راستای اهداف مقاله می پردازد که از جمله یافته های آن اینکه، شرایط خاص، از قدرت اثرگذاری بیشتری بر تحولات وسایل ارتباطی و نیز بر شکل گیری تحولات و جنبش های سال های 2010 و 2011 برخوردار بوده اند. در نگاه آینده نگرانه (با عدم تصویری روشن از آن)، تحولات فنآورانه و وسایل ارتباطی، بشر را در برابر جامعه انسانی بعدی (با نام های احتمالی همچون «فراشبکه ای»، «آزاد»، «انسانی– ماشینی محض» و «فضای مجازی») قرار می دهد. جامعه ای که همگرایی وسایل ارتباطی قدیمی و جدید، دگرگونی مفهوم دروازه بانی خبر، مشارکت فرستنده در مبادلات اطلاعات و تاثیر اجتماعی بیشتر او و توسعه ارتباطات مجازی، از جمله ویژگی های آن خواهد بود. با نگاه خوشبینانه به این آینده که به «عصر سوم رسانه ها» قابل نامگذاری است، لازمه ورود به آن را می توان، برنامه ریزی بلندمدت، ارتقای دانایی و سواد رسانه ای و همگامی فرهنگی و قانونی با تحولات فنآورانه دانست.