تاثیر تزریق هورمون های اکسی توسین و گنادوتروپین جفت اسب بر ویژگی های منی قوچ زل در فصل غیر تولید مثلی

هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های کمی و کیفی منی قوچ زل پس از تزریق هورمون های اکسی توسین و گنادوتروپین جفت اسب در فصل غیر تولید مثلی بود. این آزمایش در قالب طرح مربع لاتین چند مشاهده ای در اواخر بهار و اوایل تابستان انجام شد. برای انجام این آزمایش از شش راس قوچ با وزن تقریبی 45 کیلوگرم استفاده شد. هورمون اکسی توسین در سطوح صفر، 5 و 10 و هورمون گنادوتروپین جفت اسب در سطوح صفر، 400 و 600 واحد بین المللی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق سطوح مختلف اکسی توسین تاثیر معنی داری بر اندازه محیط کیسه بیضه، درصد اسپرم متحرک و غیر طبیعی نداشت (P>0.05)، اما تفاوت معنی داری در تزریق سطوح 5 و 10 واحد بین المللی اکسی توسین نسبت به تیمار شاهد در ویژگی های حجم منی، امتیاز حرکت موجی، درصد اسپرم زنده، غلظت اسپرم در میلی لیتر منی و کل انزال مشاهده شد (P<0.05). تزریق سطوح مختلف گنادوتروپین جفت اسب تاثیر معنی داری بر حجم منی نداشت (P>0.05)، اما در بقیه ویژگی های مورد مطالعه، تفاوت معنی داری بین گروه شاهد و سایر تیمار ها مشاهده شد (P<0.05). بنابراین تزریق عضلانی 10 واحد بین المللی اکسی توسین و 600 واحد بین المللی گنادوتروپین جفت اسب باعث بهبود ویژگی های کمی و کیفی منی قوچ زل در فصل غیر تولید مثلی پیشنهاد می شود.