پارک های موضوعی بانوان با رویکرد چند جانبه نگر

امروزه در کشور ما بر اساس نیاز زنان در پایتخت و بسیاری از شهرهای بزرگ، اقدام به احداث پارک های موضوعی ویژه آنان شده است. در بررسی کلی مشاهده شده است که اکثر این طرح ها فاقد برنامه راهبردی مختص پارک بانوان می باشد. به طوری که صرفا با محصور نمودن برخی از باغ ها و پارک های قدیمی، نام پارک بانوان بر آنها نهاده اند و حتی تلاشی برای استانداردسازی آنها به صورت پارک متعارف به عمل نیامده است. این موضوع به عنوان جریانی نو در دهه اخیر در ایران، با دیدگاه های متفاوتی مطرح شده است و فقدان مطالعات علوم اجتماعی در آن مشهود می باشد که لازمه آن، بررسی طراحان و برنامه ریزان به صورت چندجانبه نگر می باشد. از این رو شایسته است موضوع را با اهداف کلی اجتماعی، فرهنگی، تفریحی، بهداشتی و اقتصادی به صورت جامع مورد مطالعه قرار داد.
از آنجایی که تمامی این اهداف، در آسایش زندگی اجتماعی بانوان موثر بوده و کمبود هر یک از آنها نیازهای روحی، روانی و جسمی به دنبال خواهد داشت، لذا این مقاله، بررسی اهداف و مولفه های مربوطه را به روش نیازسنجی و مطالعات تحلیلی ارائه می نماید. از بررسی نتایج سوالات پرسش نامه و توزیع درصد پاسخگویان بر اساس نمودارهای شاخص، جمع بندی ادراک بانوان از یک پارک اختصاصی و خواست های آنان استخراج شد و بدین شکل برنامه ریزی و طراحی در پارک بانوان بر اساس دیدگاه های فرهنگی، اجتماعی- مشارکتی، فراغتی- تفریحی، بهداشتی و اقتصادی به عنوان یک بستر مناسب، جهت ارتقاء سطح کیفی زندگی اجتماعی بانوان، مناسب دیده شد.
پارک بانوان عرصه ای برای فعالیت های فرهنگی، اجتماعی- مشارکتی، فراغتی- تفریحی، بهداشتی و اقتصادی، مبتنی بر ارزش های اجتماعی - فرهنگی بانوان در هر جامعه ای می باشد. لذا، برنامه ریزی و طراحی در این پارک ها می بایست زمینه ساز شکوفایی،بالندگی، ایجاد حس اعتماد به نفس و مشارکت و نیز اشتغال برای بانوان باشد.