بررسی کیفیت زندگی دراز مدت زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم و ارتباط آن با عوامل بالینی و پاتولوژیک

سرطان دهانه رحم یکی از سرطانهای شایع در کشورهای در حال توسعه است. هم خود بیماری و هم درمانهای آن بر جنبه های مختلف کیفیت زندگی تاثیر گذار است و می تواند تا مدتها ادامه داشته باشد. هدف این تحقیق بررسی کیفیت زندگی دراز مدت زنان درمان شده از سرطان دهانه رحم و ارتباط آن با عوامل بالینی و پاتولوژی و اجتماعی بیماری است.
این پژوهش به روش توصیفی همبستگی 65 نفر از افراد درمان شده از سرطان دهانه رحم را از طریق سرشماری که بین سالهای 1380-1387 بیماری آنها تشخیص داده و درمان شده بودند مورد مطالعه قرار داد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه های کیفیت زندگی مختص سرطان دهانه رحم (European Organization for Research and Treatment of Cancer Quality of Life Questionnaire – Cervix 24) پرسشنامه کیفیت زندگی تمام افراد سرطانی سازمان تحقیق ودرمان سرطان اروپا (European Organization for Research and Treatment of Cancer Quality of Life Questionnaire – core 30،Version 3) بود. گردآوری داده ها به روش مصاحبه تلفنی توسط پژوهشگر انجام شد و شاخص های بالینی و پاتولوژی سرطان (مرحله سرطان، نوع درمان، تعداد جلسات درمان، سن زمان تشخیص بیماری) از روی پرونده بیماران توسط پژوهشگر تکمیل شد. روایی و پایایی ترجمه فارسی پرسشنامه ها پیش از این مطالعه سنجیده شده بودند. داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS17 تحلیل شد. علاوه بر شاخص های آماری توصیفی از قبیل (درصد، میانگین، انحراف معیار) از رو های آمار تحلیلی نیز استفاده شد.
به طور کلی 65 بیمار با میانگین سن زمان مصاحبه 57/85±11/02 سال و میانگین سن زمان تشخیص بیماری 54/83±11/33سال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی افراد درمان شده از سرطان دهانه رحم متوسط (60/7 ±98/46) است. در بعد جسمانی میانگین نمره افراد (61/9 ±80/25) و ضعیف بود. در بعد روحی-روانی میانگین نمره افراد (53/14 ±80/53) و در بعد اجتماعی میانگین نمره (33/18 ±34/61) و هر دو متوسط اعلام شدند. بین کیفیت زندگی و روابط اجتماعی-خانوادگی p<0.005)) و وضعیت اقتصادی p<0.000)) نیز رابطه آماری معنی دار مشاهده شد. در بین عوامل دموگرافیک فقط بین محل تولد افراد و کیفیت زندگی آن ها همبستگی آماری معنی دار مشاهده شد (p=0/044) و بین کیفیت زندگی و مدت زمان سپری شده از درمان با رابطه آماری معنی داری مشاهده شد(p<0.017) و بین نوع درمان و مرحله بیماری و مدت بیماری افراد رابطه آماری معنی دار مشاهده نشد.
این مطالعه نشان داد که بیشترین بعد کیفیت زندگی که در افراد درمان شده از سرطان دهانه رحم بطور طولانی تحت تاثیر قرار می گیرد بعد جسمانی است. بنابراین توجه به بهبود شرایط جسمانی می تواند تاثیر مهمی بر ارتقای کیفیت زندگی افراد در طولانی مدت داشته باشد.