رابطه حمایت اجتماعی و امیدواری با سلامت عمومی درسالمندان مرد مبتلا به دردهای مزمن جسمانی

سالخوردگی مرحله ای اززندگی است که احتمال شیوع بیماری های جسمی را افزایش می دهد، به اذعان پژوهش ها، برخی ازاین بیماری ها مزمن می شوند و وضعیت روان شناختی سالمندان را نیز با خطر مواجه می کنند، ازجمله نیازمندی های این بیماران علاوه بر حمایتهای پزشکی، فراهم ساختن کمک ها و توجهات روان شناختی نظیر حمایت اجتماعی وامید است که معمولا وابسته به زمینه های محیطی است.
باهدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و امیدواری با سلامت روان از84 سالمند مرد مبتلا به دردهای مزمن جسمانی (50 نفرواجد همسر و34 نفر فاقد همسربا فاصله سنی69 تا 88 سال) خواسته شد تا پرسشنامه های حمایت اجتماعی، امید و سلامت عمومی را تکمیل کنند. به دلایل فرهنگی دراین تحقیق، تنها سالمندان مرد مورد بررسی قرارگرفتند. داده های بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام وآزمون t استیودنت برای گروه های مستقل با کمک نرم افزار spss نسخه 16مورد تجزیه تحلیل قرارگرفت.
نتایج نشان دادکه بین حمایت اجتماعی، امید و سلامت عمومی سالمندان، رابطه معنی دار وجود دارد(01/0>p). تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان دادکه متغیرهای امید وحمایت اجتماعی به ترتیب توانسته اند سلامت عمومی سالمندان مبتلا به درهای مزمن را پیش بینی کنند(01/0>p). همچنین مقایسه میانگین متغیرهای سه گانه تحقیق (حمایت اجتماعی، امید وسلامت عمومی) درسالمندان واجد همسرو فاقد همسرنشان دادکه این دو گروه از لحاظ این متغیرها با یکدیگر تفاوت معنی دار دارند(01/0>p). سالمندان واجد همسر در هرسه متغیردر وضعیت مطلوب تر و مناسب تری به سر می برند. بحث و هرچندکشورما یکی ازجوان ترین جمعیت را دراختیاردارد، بزودی دوره سالمندی راتجربه خواهدکرد و بسیار ضروری است که در برنامه ریزی های کلان اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به نیازهای اجتماعی و شبکه ارتباطی سالمندان توجه شود چراکه این موضوع می تواند اثرات مستقیمی برسلامت و بهزیستی آنان داشته باشد. با توجه به نتیجه تحقیق حاضر، افزایش حس امید وبرقراری حمایت های اجتماعی می تواند به ارتقاء سلامت عمومی سالمندان مبتلا به دردهای مزمن منتهی شده، نهایتا کیفیت زندگی مناسبی را برای آنها فراهم آورد.