نگرش دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر نسبت به روان پزشکی و تمایل آن ها برای ادامه ی تحصیل در این رشته

نگرش و میزان رقبت دانشجویان پزشکی به ادامه ی تحصیل در رشته ی روانپزشکی با بی مهری و کم توجهی پژوهشگران ایرانی روبرو شده است. هدف مطالعه ی حاضر، مقایسه ی نگرش دانشجویان پزشکی دختر و پسر و رابطه ی آن با تمایل آن ها برای ادامه ی تحصیل در این رشته بود.
در این مطالعه ی مقطعی– میدانی کلیه ی 220 دانشجوی پزشکی غیر میهمان مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال تحصیلی 90-1389 به کمک مقیاس خودایفای «نگرش به روان پزشکی» (30Attitude toward psychiatry یا 30ATP-) غربال شدند. این ابزار با 29 گویه و شش مولفه نحوه ی نگرش و یک گویه ی جداگانه، علاقه ی فرد برای انتخاب این تخصص را بر اساس مقیاس کیفی پنج درجه ای لیکرت ارزیابی کرد. ضریب پایایی مجدد آن (آلفای کرونباخ) 75/0 بود. نرخ پاسخ افراد حدود 67 درصد (148 نفر) بود که 82 نفر در مقطع علوم پایه، 38 نفر کارآموز، و بقیه ی 28 نفر کارورز بودند. داده های خام به کمک SPSS نسخه ی 16 بررسی شد و با توجه به توزیع نرمال جمعیت و داده ها، آزمون های تحلیلی مانند Student-t و ANOVA همراه با آزمون تعقیبی Tukey و Linear regrssion اجرا گردید.
دانشجویان دختر مقاطع کارآموز و کارورز (اینترن) از نگرش مطلوب تری نسبت به همتایان پسر برخوردار بودند و متعاقب آن تمایل آن ها نیز برای انتخاب این رشته ی تخصصی برای ادامه ی تحصیل بالاتر بود. دانشجویان علوم پایه نسبت به دیگر دانشجویان نیز نگرش مطلوب تری نسبت به روان پزشکی داشتند. در این رابطه دانشجویان علوم پایه، کارورز و کارآموز (بالینی) به ترتیب بیشترین تمایل برای ادامه ی تحصیل در رشته ی روان پزشکی را داشتند. نتایج آزمون تعقیبی Tukey موید وجود تفاوت معنی دار آماری بین دانشجویان علوم پایه و کارورزان در مولفه ی مزایای روان پزشکی بود. آزمون رگرسیون خطی نشان داد که از بین همه ی مولفه های مقیاس نگرش، مولفه های «مزایای روان پزشکی»، «توانمندی روان پزشکی»، «ایفای نقش و کارکرد روان پزشکی» و «پاداش فردی و فرصت شغلی روان پزشکی» سهم اصلی در شکل گیری نگرش دانشجویان سه مقطع نسبت به روان پزشکی داشتند، اما لازم به ذکر است این مولفه ها تنها توانستند 32 درصد پدیده ی تمایل به انتخاب روان پزشکی را تبیین نمایند.
هر چند شکل گیری نگرش دانشجویان دختر و پسر نسبت به روان پزشکی تا حدودی تابع جنسیت افراد بود، ولی ملاحظات اجتماعی، فرهنگی و گروهی نقش مهم تری داشت و در عمل جنسیت نقش کارسازی نداشت. مشاهدات ما در این مطالعه این چنین القا می کنند که در گزینش متقاضیان رشته ی روان پزشکی ضمن توجه به ملاحظات جنسیتی، نگرش و انگیزه های افراد متقاضی مد نظر قرار گیرند.